بلندی نیناک : حقیقت یا خرافات؟

در بلندی نیناک موجود عجیبی هست که همیشه هنگام باران ناله‌های عجیبی می‌کند و صدایش در سراسر اینستپ به گوش می‌رسد. مردم در روز نمایشگاه سالانه‌ی اینستپ خود را به آنجا می‌رسانند و با اشتیاق و ترس منتظر شنیدن صدای مگریمام آن موجود عجیب و ترسناک می‌مانند. اگان که امسال در آنجا مهمان خاله‌اش شده خیلی کنجکاو است که بداند مگریمام چیست؟

کتاب بلندی نیناک به قلم ناتالی بابیت و با تصویرگری او و  با ترجمه‌ی سیمین تاجدینی  توسط انتشارات محراب قلم منتشر شده است. 
اگان برای اولین بار به خانه‌ی خاله‌اش در روستایی دیگر می‌رود. اینستپ در دامنه‌های تپه‌های بلند و هراسناک نیناک قرار دارد. شب‌ها پس از رعد و برق و باران از میان تپه‌های نیناک صداهای ناله‌مانند و بلندی به گوش می‌رسد که اهالی، آن را به موجودی به نام مگریمام نسبت می‌دهند و برای اینکه از او در امان بمانند رسوم خاصی ایجاد کرده‌اند که برای اگان عجیب است. 
هر ساله مسافران زیادی برای شرکت در نمایشگاه سالانه‌ی اینستپ و شنیدن صداهای ترسناک مگریمام به آن‌جا می‌آیند. آدا دخترخاله‌ی اگان در میانه‌ی نمایشگاه سربه سر او می‌گذارد و به او لقب ترسو می‌دهد. اگان ناگهان با هیجان زیاد برای مبارزه با مگریمام به بلندی نیناک می‌رود و در آن‌جا با عمو آت که مدتی است پیدایش نیست روبه‌رو می‌شود و متوجه می‌شود که مگریمام وجود ندارد و همه‌ی آن صداها به خاطر بازتاب صداهای دیگر در غار و چشمه بوده است. 
وقتی اگان به پایین برمی‌گردد و ماجرا را تعریف می‌کند همه تلاش می‌کنند حرف او را باور نکنند و حرف‌های او را به هذیان و تب او ربط می‌دهند و برای خودشان توجیهاتی برای باور نکردن حرف او می‌تراشند.  
نویسنده در خلال روایت زیبای داستان تلاش دارد کارکرد خرافات را نشان دهد و نقش آن را در زندگی مردم توضیح دهد. نوع گره‌خوردن روایت‌های خرافی را به زندگی مردم توضیح دهد و نشان دهد که گاهی حقیقت اهمیت خود را از دست می‌دهد. 
دیگر ویژگی مهم نویسنده، نوع نثر و توصیفات اوست که مترجم تلاش کرده با حفظ زبان او، این تفاوت روشن را به دید مخاطب برساند. خواندن این نوع نثر برای نوجوانانی که همیشه با نثرهای ساده سروکار داشته‌اند خالی از لطف نیست.
توصیفات نویسنده نیز فضای داستان را به روشنی برای مخاطب ترسیم می‌کند و درک هراس اهالی اینستپ را ممکن می‌سازد.