جونی‌بی‌جونز – اتوبوس بوگندوی خنگول: هیجان روز اول مدرسه

جونی‌بی‌جونز دختر پرحرف و پرهیجان تازه دارد می‌رود پیش‌دبستانی. هنوز هیچ دوستی ندارد و تازه باید سوار سرویس مدرسه هم بشود. آن‌جا کسی به او توجه نمی‌کند. اتوبوس گرم است و تازه بوی تخم‌مرغ هم می‌دهد. پس جونی‌بی تصمیم عجیب و غریبی‌ می‌گیرد.

کتاب اتوبوس بوگندوی خنگول اولین جلد از مجموعه‌ی جونی بی جونز با نویسندگی بابارا پارک، تصویرگری دنیز برانکوس و با ترجمه آتوسا صالحی توسط انتشارات افق به بازار آمده است. 
جونی بی جونز که دوست دارد جونی بی صدایش کنند تازه به پیش‌دبستانی رفته است. او باید یاد بگیرد با سرویس به مدرسه برود. اما جونی بی هیچ از این کار خوشش نمی‌آید. چون جا پیدا کردن توی سرویس سخت است و کسی برای او جا نگه نمی‌دارد. توی اتوبوس گرم است. جونی هیچ دوستی ندارد. و تازه یکی از بچه‌ها به او گفته که ممکن است در مسیر برگشتن، بچه‌ها روی سرش شیرکاکائو بریزند. به همین خاطر جونی‌بی، تصمیم می‌گیرد سوار اتوبوس نشود و توی کمد کلاس پنهان شود. 
بعد از اینکه مدرسه خلوت می‌شود جونی به اتاق بهداشت می‌رود و با عصا و چسب زخم بازی می‌کند و ... کمی که می‌گذرد جونی نیاز به دستشویی رفتن پیدا می‌کند اما می‌بیند که در سرویس بهداشتی مدرسه قفل است. پس هول می‌شود و به شماره‌ی اضطراری ۱۱۰ زنگ می‌زند. سریدار مدرسه زمانی او را پیدا می‌کند که جونی بسیار ترسیده و در دستشویی را برای او باز می‌کند. چند لحظه بعد ماشین‌ آتش‌نشانی و آمبولانس و پلیس همزمان با مادر جونی و مدیر مدرسه سر می‌رسند. بعد از این همه دردسر مادر جونی‌بی‌جونز برایش توضیح می‌دهد که او باید سوار سرویس شود و نمی‌تواند توی مدرسه پنهان شود. بعد هم از یکی از بچه‌های همسایه خواهش می‌کند توی سرویس برای جونی جا نگه دارد و یار او باشد. 
نثر کتاب ساده و کودکانه است. در ابتدای کتاب جونی خود را به صمیمانه‌ترین شکلی معرفی می‌کند و این معرفی در تمام جلدهای کتاب تکرار می‌شود. نویسنده ذهنیت یک کودک را به خوبی می‌شناسد و برخوردهای او و نوع نگاهش را به خوبی و با دقت تشریح می‌کند. به همین دلیل کودک به راحتی با جونی ارتباط برقرار می‌کند. 
نویسنده ترس‌ها و تردیدهای جونی را به تصویر می‌کشد. او شیطنت‌های خاص خودش را دارد و خیلی از کارها را به دلایل خیلی ساده خراب می‌کند. شاید در کمتر کتابی اینقدر صمیمانه ذهنیت کودکانه به تصویر کشیده شده باشد. 
در کنار زبان که صمیمی و ساده است شخصیت‌ها هم همینطور هستند. دوستی‌ها و قهرهای کودکان هم‌کلاسی در نهایت سادگی و صداقت روایت شده است. شخصیت‌ها هر کدام به صورت تیپیکال ویژگی‌های کودکانه‌ی خود را دارند که داستان را مناسب کودک می‌کند. طنزی که در روایت و در کارهای شخصیت اصلی هست اوقات خوبی را برای کودکان رقم می‌زند. در عین حال تجربه‌های جونی در مدرسه می‌تواند بسیاری از سوال‌ها و نیازهای کودکان دبستانی را برطرف کند یا احساسات آن‌ها را بیان کند. 
خواندن این کتاب به اولیا و معلمان و روانشناسان یا مروجان کتاب نیز توصیه می‌شود. چرا که نویسنده به زوایای مختلف تربیتی و ذهنیت خاص کودکان پرداخته است.