دنیا و گروه هیولاها : قلدری احساسی در مدارس دختران

دنیا با یلدا و نازنین و آوا توی گروهی است که با قرعه‌کشی اسم آن را گذاشته‌اند گروه هیولاها! آخر کی از این اسم خوشش می‌آید؟ هیچ‌کس جز آوا! با وجود این اسم عجیب و غریب همه چیز توی گروه هیولاها خوب پیش می‌رود تا وقتی که نازنین تصمیم می‌گیرد فقط با دنیا دوست جون‌جونی باشد و فقط خودش و دنیا دستبند دوستی دوست‌های جون‌جونی را داشته باشند. باورنکردنی است اما نازنین باز هم مشکل درست می‌کند!

کتاب دنیا و مامان دومی جلد ششم از مجموعه‌ی دنیا  نوشته‌ی سپیده نیک‌رو با تصویرگری نازنین جمشیدی توسط انتشارات محراب قلم منتشر شده است. 
خانم شادی بچه‌ها را برای فعالیت‌های کلاسی، گروه‌بندی کرده است. یلدا با نازنین و یلدا و آوا توی یک گروه است. آن‌ها برای انتخاب اسم، قرعه‌کشی می‌کنند. اما نتیجه‌ی قرعه‌کشی باعث می‌شود اسم گروه آن‌ها بشود : گروه هیولاها. این اسم انتخابی آوا است و او هیچ جوره قبول نمی‌کند که اسم را عوض کنند.  
اما توی گروه هیولاها اتفاق‌های زیادی می‌افتد. نازنین که دوست دارد دنیا فقط با او دوست باشد شروع می‌کند به کادو دادن پیکسل دوستی و ... و سعی می‌کند کاری کند که دنیا با یلدا دوست نباشد. در نهایت هم به دروغ به دنیا می‌گوید که یلدا پشت سرش حرف‌هایی زده است. این موضوع دنیا را به هم می‌ریزد. او با مشورت پدر و مادرش به یلدا زنگ می‌زند و می‌فهمد که حرف‌های نازنین دروغ بوده. نازنین که همه‌ی این‌ها را به عنوان راز مطرح می‌کرده از اینکه دنیا این حرف‌ها را به یلدا زده عصبانی می‌شود و با او قهر می‌کند. توی مدرسه آن‌ها پس از دعوا موضوع را با هم حل می‌کنند و دنیا موفق می‌شود کاری کند که نازنین از کارهایش دست بردارد. 
موضوع دوستی در مدارس دختران، موضوعی است که در سال‌های اخیر در موارد زیادی، رنگ قلدری به خود گرفته است. خیلی از بچه‌ها نمی‌خواهند به دوستانشان اجازه دهند که با دانش‌آموز دیگری وقت بگذرانند و این موضوع را با هدیه دادن، محبت بیش از اندازه، یا گریه و قهر به دوستشان تحمیل می‌کنند. داستان به این موضوع که یکی از مشکلات کودکان دبستانی است می‌پردازد و به بچه‌ها یاد می‌دهد که در چنین شرایطی نباید زیر بار زورگویی بروند و باید با صحبت کردن مشکلاتشان را با دوستانشان حل کنند. 
همچنین داستان به اهمیت مشورت می‌پردازد و کودکان را تشویق می‌کند در مواردی که به تنهایی از پس حل مشکلات برنمی‌آیند با والدینشان مشورت کنند. 
خانواده‌ی دنیا به صورت مستمر جلسات خانوادگی دارند و این موضوع در سراسر کتاب عنوان می‌شود که می‌تواند الگوی خوبی برای خانواده‌ها باشد. چون در این صورت، کودکان در صورت بروز مشکل یاد می‌گیرند که موضوع را به راحتی با خانواده‌های خود درمیان بگذارند.